Старабеларускі лексікон

МАРШАЛОКЪ

маршалко (маршалокъ)
1. маршалак, павятовы кіраўнік дваранства;
2. вышэйшая службовая асоба ў Вялікім Княстве Літоўскім і феадальнай Польшчы;
3. старшыня трыбунала Вялікага Княства Літоўскага