Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
ОТЪВЬРНЬ
ОТЪВЬРНЬ(2*)нар. Наоборот, противоположным образом:
мнози ѹбо отъвернь творѧть на гнѣвъ и вражду скори суще. а на смѣрениѥ лѣниви суть велми.ПрЮр XIV2,27в; Сь въпросимъ, въскѹю б҃гатии не идѹть къ мѹдрецемъ, но ѿвернь (ἀνοπαλιν)Пч н. XV(1),55.