Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

МЫТОИМЬЧЬ

МЫТОИМЬЧЬ(1*)пр. кмытоимьць:

и подражае(т) възвращень˫а манасиина. и ниневгитьска ѹмилена смѣрень˫а. иже бесѣдуе(т) мытоимча гл҃сы въ цр҃кви. и оправдаетсѧ паче похвалнаго фарисѣ˫а. (τοῦ τελώνου)ГБ XIV, 22в.