ПРИМЕТЦА
приметцаж 1. τό σημάδι, τό σημείο(ν), ἡ ἔνδειξη {-ις}; особые ~ы τά ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά· 2. (у суеверных людей) ὁ οίωνός, τό σημάδι: дурная ~ ἡ κακο-σημαδιά, ὁ κακός οίωνός· ◊ иметь кого-л. на ~е разг προσέχω, παρακολουθώ κάποιον иметь что-л. на ~е ἔχω κάτι ὑπ' ὅψη.