Латинско-русский словарь к источникам римского права

URBANUS

urbicarius, urbicus, городской, urbanae habitationes (1. 4 pr. D. 2, 14);urbana aedificia (1. 39 § 1 D. 30); via urbica, прот. rustica (см.); urbanum praedium, прот. rusticum (1. 1 pr. D. 8, 4. tit. D. 8, 2); особ. строение, прот. земле (Ulp. 19, 1); urbana (=urbico usui destinata) penus, suppellex; urbanum s. urbicum ministerium; urbana familia, mancipia, urbani servi (1. 65 pr. D. 31. 1 27 pr. D. 33, 7); urbica (прот. peregrina) negotia administrare (1. 51 D. 26, 7); urbica tutela (1. 8 § 9 D. 27, 1), procuratio (1. 11 § 2 D. 4, 4). Praetor urbanus = qui in urbe (inter cives) ius dicebat, прот. peregrinus (1. 2 § 27 D. 1, 2). Praetores, qui urbanis rebus (прот. provincialibus) praesunt (§ 32 eod.); urbana s. urbicaria praefectura, достоинство городского префекта (1. 25 C. 2, 13).

  1. urbanusUrbanus bersetzung...Wörterbuch der deutschen familiennamen
  2. urbanusurbanusa umiгородской...Латинский словарь
  3. urbanusurbanusurbanus a umгородской...Латинско-русский словарь
  4. urbanusIstrong a um [ urbs ] городской преим. римский sermo vita C plebs Sen относящийся к внутренним делам внутриполитический consilium C praetor u. C Cs претор разбиравший с...Латинско-русский словарь